Zdęcie - Visvarupa 15 x 20 cm

Vishvarupa (sanskryt: विश्वरूप, dosł. „forma uniwersalna”, IAST: Viśvarūpa), pisana również jako Vishwaroopa i znana jako Virata rupa, jest formą ikonograficzną i teofanią hinduskiego bóstwa, najczęściej kojarzonego z Wisznu we współczesnym hinduizmie. Chociaż istnieje wiele teofanii Wiśwarupy, najsłynniejsza znajduje się w Bhagawadgicie, podanej przez Krysznę w epickiej Mahabharacie, która została opowiedziana księciu Pandawom Ardżunie na polu bitwy pod Kurukszetrą podczas wojny pomiędzy Pandawami i Kaurawami. Wiśwarupa uważany jest za najwyższą formę Wisznu, gdzie cały wszechświat jest opisany jako zawarty w nim.

W kulminacyjnej wojnie w Mahabharacie książę Pandawów Arjuna i jego bracia walczą przeciwko swoim kuzynom, Kaurawom, a jego woźnicą jest Kryszna. Stojąc przed moralnym dylematem, czy walczyć i zabijać własną rodzinę, Arjuna przeżywa kryzys sumienia. Aby go uspokoić, Kryszna rozmawia z Ardżuną o życiu i śmierci, a także dharmie (obowiązku) i jodze w formie Bhagawadgity. W rozdziałach 10 i 11 Kryszna objawia się jako Istota Najwyższa i ostatecznie ukazuje Ardżunie swoją Wiśwarupę. Ardżuna doświadcza wizji Wiśwarupy dzięki boskiej wizji, którą obdarzył go Kryszna. Pojawienie się Wiśwarupy zostało opisane przez Arjunę na jego oczach.

Wiśwarupa ma niezliczone formy, oczy, twarze, usta i ramiona. Wszystkie stworzenia wszechświata są jego częścią. On jest nieskończonym wszechświatem, bez początku i końca. Zawiera formy pokojowe i gniewne. Niezdolny do zniesienia skali widoku i ogarnięty strachem, Arjuna prosi Krysznę, aby powrócił do swojej czteroramiennej postaci Wisznu, którą może znieść. W pełni zachęcony naukami i darszanem Kryszny w jego pełnej postaci, Arjuna kontynuował Wojna Mahabharaty.